Jule Goikoetxea militante eta intelektual feminista Plaza Hutsa TBn Andoni Olariagak elkarrizketatu du. Euskal Errepublika eraikitzeko bidean, estatugintzatik eta herrigintzatik egin daitezkeenez jardun dute. Demokratikazio prozesu guztietan irekitzen dira estatugintza eta herrigintza prozesuak Goikoetxearen arabera. “Ahalduntze prozesuak masiboak izateko estatugintza behar da birprodukziorako.” Herrigintzan badira teknologia batzuk alboratzen direnak, baina estatugintzak ematen dituenak. Biak uztartzea da kontua.
Elkarrizketaren oinarria Demokraziaren Pribatizazioa liburua izan da. Iaz argitaratu zuen lana Goikoetxeak. Baikorra da bera, “jendea haserre dago eta konfrontaziorako aukerak daude.”
Euskal Errepublika eraikitzeko estrategia posibleez eta horretarako egungo instituzioen baliagarritasunaz galdetuta, estatugintzarako dauzkagun instituzioak erabiltzearen aldekoa dela dio. Nahiz eta ez dauden zertan denak erabili, estrategien arabera. “Emantzipazio prozesuak ahalduntze prozesuak dira eta hori ahalbidetzen duten teknologia guztiak erabili behar dira.” Hala ere, arazoa praktikak dira eta ez hainbeste tresnak Goikoetxearen ustez. “Praktika menderatzaile ezberdinak birsortzen ditugu eta praktikekin aldatzen direlako instituzioak.”
Bestetik, ezkerreko zenbait sektoretan Estatuarekiko dagoen fobia “kristaua eta patriarkala” dela dio. “Estatua subjektu edo objektu gisa ikusten da, klase dominatzaileak erabiltzen duena. Ez zait baliagarria iruditzen ikuspegi hori, Estatua botere harreman bat delako.” Komunismoan, anarkismoan… botere harremanik gabeko utopia bat dago eta imajinario horretan Estatua desagertzea baldintza da, “baina imajinario hori erabat kristaua da, botereari uko egiten dio. Botere harremanik gabeko gizarterik ez da egongo inoiz. Beti egongo da menderakuntza prozesu bat, kontua da nola egingo dugun domestikazio prozesu hori, ze helbururekin.”
Demokratikazio prozesu guztietan irekitzen dira estatugintza eta herrigintza prozesuak Goikoetxearen arabera. “Ahalduntze prozesuak masiboak izateko estatugintza behar da birprodukziorako.” Herrigintzan badira teknologia batzuk alboratzen direnak, baina estatugintzak ematen dituenak. Biak uztartzea da kontua.
Bestetik, gure iruditegia eta imajinarioa oso “hispanozentrikoa” dela eta bestelako herrialdeak eta egitura federaletatik ikasi beharko genukeela uste du. Ezkerrean klase sozialez eta feminismoaz dauden eztabaidak “interesgarriak” dira Goikoetxearen ustez.
“Ezkerreko matxista batzuk izaten ari diren erreakzioa” ez dela berria, olatu feministak gertatu diren bakoitzean halakoak gertatu izan direla. Eztabaida zaharra dela eta horrekin mugimendu feministan estrategiak aberasten ari direla dio.
Azkenik, indargune eta ahulguneekin lotuta, dauzkagun baliabideak erabili beharra azpimarratu du. Esperientzia eta praktika oso aberatsak ditugu. Bestetik, estrategia nazionalaren ikuspuntutik Bilbo Handian apustua egin beharra nabarmendu du, ez bozken ikuspuntutik soilik, baita imajinarioari dagokionez ere, biztanleen herena bertan bizi delako eta bultzada handia eman diezaiolako askapen prozesuari.
www.plazahutsa.eus / @plazahutsa