Herri elkargoa sortu da. Edozein elkargoren eskumenak ukanen ditu. Haratagoa joan daitekea? Noski baietz laborantza alorrean. Elkargoak bere gain hartuko ote du ELB eta Ehlg-k proposatzen duten Iparraldeko laborantza erakunde publiko baten sortzea? Urrats garrantzitsua litzateke hemengo nekazaritzarendako.
Ohituak ginen orain arte EEP eta HELEP (herri elkargoa) bezalako hitz berrituak erabiltzen… Agian aski fite usatu beharko dugu ere LEP denominazioa ere ahozkatzen. Lycée d’Enseignement Professionnel delakoen laburpena izaiteaz gain, izan daiteke ere ondoko hilabete edo urteetan Laborantzaren Erakunde Publikoa (LEP).
Denominazio hau publikoki lehen aldikotz Ainiza Monjoloseko Ehlg-en biltzar nagusian agertu da duela gutti ELB sindikatuko eta Ehlg-ko bozeramaileen ahotik. HELEP edo Euskal Herri Elkargoaren sortzea dela eta, alabainan, bi eragileek nahi ukan dute aho batez mahain gainean ezarri proposamen ausart eta kontsentsual hori.
Gauza jakina da Ipar Euskal Herrirako instituzio politiko baten alde beti lerrokatu direla laborantza munduko erreferente bilakatu diren hauek.
LEP baten proposamena begi bixtakoa bezain koherentea da panorama politiko berrituan, jakinez helburua laborantzari doakion politika publiko bat tratatzea dela HELEParen barnean.
Ikusiz Lapurdin, Baxe Nafarroan eta Xiberoan laborantzak gauregun oraindik, zailtasunak zailtasun, sozialki, ekonomikoki eta lurralde antolaketan duen pizu nabarmena eta plazaratzen duen kalitatezko irudiaren bitartez beste sektoreek eskuratzen dituzten onurak, estrategikoki baitezpadakoa da EH Elkargoak bere gain har dezan gaia, berezko ahalmen gisa, hortarako lan ildoak eta finantzamenduak segurtatuz.
Erakunde ofizial baten beharra
Ez da hutsetik abiatzen LEParen proposamena. Alabainan Hazparneko lan taldeetan kasik bi urtez segidan hautetsiek gaia jorratu dute, helburuak eta eskumenak sakonduz. Ekonomiaz lan egin zuen taldeak lan ildoak adostu zituen eta lehentasun batzu ere sailkatu. Begi bixtakoa agertu zitzaien laborantza lurren zaintzeko lur politika ausart bat beharrezkoa zela. Etxaldeetan transmisioa eta instalazioa lehenetsiz, ingurumena, paisaiak, klima eta energia erronkeri arrapostu emaiten duen laborantza eredua sustatzea lehen lerroetan jarri zuten hautetsiek.
Ildo beretik, lekuko mozkinen balio erantsia eta lurraldean berean ekoizpenen saltze/erosteak errextea kalitatezko zigilu eta sor markak bultzatuz eta transformatze tresna egokiak eta hiltegiak garatzea ere gomendatzen zen…
Hitzetatik ekintzetarat pasatzeko tenorea jina zaio EH Elkargoari.
Aipatutako laborantza politika publiko hori gauzatzeko eta adosteko eragile ezberdinen artean, Ipar Euskal Herriko laborantzaren erakunde ofizial bat beharrezkoa agertzen da sudurra aurpegiaren erdian bezala.
Tresna horren adosteko eta sortzeko kontestu politiko sindikala ere kondutan hartu beharko da. Sail huntan ere alabainan kontraesanak edota kontradikzioak ezagutu dira iragan hurbilean eta etorkizunean ezagutuko dira ere seguraski.
Alde batetik EH Elkargoak normala litaiken bezala bere estrategia eta bere laborantza proiektua ukan beharko lituzke eta bestetik departamendu maila eta Akitania Berriko maila ere ezingo dira saihestu politika publikoak eraginkorrak bideratzeko mementoan.
Zehazkiago erranez, gauregun oraindik estatu logika batetik hurbileko politika publikoak eztabaidatzen eta trenkatzen diren erakundeak departamenduetako laborantza ganbarak dira, CDOA (Commission départementale d’orientation agricole) bezalako azpi egituren bitartez.
Ondorioz, berriki politikoki egituratu Ipar Euskal Herriko lurralde bakarrean ez dira norabide desberdinak hartzeko gai litaizken bi erakunde ofizial izaiten ahal.
Hizkuntz politika adosteko
eta bideratzeko
Euskararen Erakunde Publikoa
sortu zen bezala,
euskal lurraldeari doakion
laborantza politika adosteko
eta bideratzeko
Laborantzaren Erakunde Publikoa
adostu eta sortu behar da.
Kontsentsuala eta plurala
Konstatazio ebidente hori eginik, bere sentsu eta lekua hartzen du Ainiza Monjoloseko proposamen publikoak: Ipar Euskal Herriko laborantza politikak erakunde ofizial bakar bat behar du hemendik aintzina.
Hizkuntz politika adosteko eta bideratzeko Euskararen Erakunde Publikoa sortu zen bezala, euskal lurraldeari doakion laborantza politika adosteko eta bideratzeko Laborantzaren Erakunde Publikoa adostu eta sortu behar da.
Erakunde ofizial hori EH Elkargoaren solaskide izan daiteke, CDOAren funtzioa bete lezake ere, norabideak finkatuz eta hautetsieri proposatuz erabakirako premiazko ildo eta dozierrak. PA departamenduak eta Akitania Berriak ere solaskide gisa hartu beharko lukete.
Efikaza, kontsentsuala eta plurala izaitekotan LEP horren osaketan parte hartu beharko lukete Estatuak, EH Elkargoko, departamenduko eta eskualdeko hautetsiek, Paueko eta Ainiza Monjoloseko laborantza ganbarako ordezkariek, laborari sindikatu ezberdinek, laborantza arloko langile eta garapen egiturek, kontsumitzaileen defentsarako elkarteek, MSAk, ekonomia saileko egiturek edota pertsona kalifikatu edo adituek.
Proposamenak badu itxura. Itxura ona gainera. Pedagogia eta konbentzitze lana abiatzear dute hunen bultzatzaileek. Hea ba bakotxak izanen duen jateko eta edateko. Ogia, gasna eta ahantzi gabe baso arnoa. Bazterrerat utziz agian, hea basoa erdi betea ala erdi hutsa den.